Adam Ejnik
a.ejnik@kurierkurierzurominski.pl
Mindzia Kirszenbaum to urodzona około 1925 roku Żydówka z Bieżunia. W 1940 roku trafiła do warszawskiego getta. Tam zmarli jej rodzice i brat. Uciekła z Warszawy w rodzinne strony. Dom znalazła u dobrych ludzi. Henryk Drygas z Sadłowa, Jan Borek z Lutocina, Józef Sikut z Przeradza i Bolesław Topolewski z Przeradza pomagali dziewczynie, mimo że za pomoc Żydom groziła kara śmierci.
Koniec wojny zastał Mindzię w domu Bolesława Topolewskiego. Gospodarz wspomina, że była to dobra dziewczyna i pracowita: „Nic nie pozwalała mojej żonie zrobić. Wszystko usiłowała zrobić sama, choć była taka mała i chuda”.
Dziś prawie 70 lat po wojnie Mindzię Kirszenbaum odnalazł wnuczek Bolesława – Sławomir Topolewski. Poszukiwania prowadzone przez Sławomira Topolewskiego trwały 4 lata.
– Udało mi się natrafić na ślad Mindzi dzięki doktorowi Arturowi Wołoszowi, który bada przeszłość Żydów na naszym terenie. To on mi powiedział , że Mindzia żyje – mówi Topolewski.
Następnie Sławomir Topolewski skontaktował się z synem Żydówki Saulem Wadowskim.
– Mama żyje i ma się dobrze – pisał Saul – Jest szczęśliwa, zdrowa i uwielbia śpiewać – pisze syn Mindzi.
Mindzia Kirszenbaum, jak się okazało, wyszła za mąż w Izraelu, gdzie początkowo przebywała. Urodziła syna. 9 lat później wyemigrowała do USA . Później urodził jej się drugi syn. Jeden z braci jest finansistą, a drugi lekarzem. Dziś Mindzia ma już troje wnucząt.
Saul Wadowski – syn Marii Kirszenbaum chce odwiedzić ziemie, na której żyli jego przodkowie. Najprawdopodobniej skorzysta z zaproszenia Sławomira Topolewskiego i Żuromińskiej Grupy Historycznej. Wtedy poznamy nowe fakty z życia bieżuńskiej Żydówki.
Dodaj komentarz