Wiesław Ksyciński
ksycinski@gmail.com
PNEUMOKOKI. To bardzo groźne wszędobylskie paciorkowce zapalenia płuc. Zasiedlają górne drogi oddechowe, początkowo bez objawów klinicznych. Nosicielstwo jest szczególnie częste w skupiskach typu żłobek, przedszkole. Zakażenie następuje drogą oddechową. Są czynniki usposabiające do zachorowania takie jak np. wiek pomiędzy 1. a 24. miesiącem życia (w 1. miesiącu noworodki są chronione przez przeciwciała od matki), przejściowe zaburzenia odporności, przewlekłe choroby układu oddechowego czy współistniejące jego wirusowe choroby. Ciekawym jest fakt, że nosiciele pneumokoków mogą nie chorować, ale mogą intensywnie zarażać. Oprócz zapalenia płuc to najczęściej ostre zapalenia ucha środkowego, zatok, a także ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych będące bezpośrednim zagrożeniem życia dziecka. Trzeba pamiętać także o ciągle zwiększającej się odporności pneumokoków na antybiotyki. O terminach szczepień przeciwko pneumokokom i o rodzajach preparatów szczegółowo poinformuje rodziców pediatra. Obowiązkowo szczepione są tylko wcześniaki.
ROTAWIRUSY. Wywołują groźną biegunkę u dzieci, bardzo często prowadzącą do odwodnienia organizmu. Zachorowania zdarzają się głównie w przedziale wieku od 6 miesięcy do 3 lat. Dlatego tak ważne jest podjęcie decyzji o szczepieniu w pierwszym półroczu życia dziecka. Główną postacią choroby jest wodnisto-śluzowa biegunka z gorączką, ale bez domieszki krwi w stolcu. Cięższe postaci choroby przebiegają z wymiotami i zaburzeniami metabolicznymi, co w końcu prowadzi do szybkiego odwodnienia dziecka. Szczepionka jest podawana doustnie. Udowodniono, że niemowlęta karmione piersią zdecydowanie rzadziej chorują. Taki sposób karmienia może być ważnym czynnikiem profilaktycznym.
MENINGOKOKI. Bakterie nazywane dwoinkami zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Są bardzo inwazyjne. Najpierw oczywiście bezobjawowo usadawiają się w górnych drogach oddechowych, by następnie drogą kropelkową zarażać skupiska dzieci. Zachorowania dotyczą pacjentów poniżej 5 lat, głównie pomiędzy 3. – 5. miesiącem życia. Inwazja bakterii szybko atakuje opony mózgowe. Toksyna powstająca z ich rozpadu wywołuje dramatyczną kaskadę zaburzeń wieloukładowych, prowadzących często do zgonów nie tylko niemowląt. Dlatego tak ważne jest zapobieganie rozwojowi tego ciężkiego schorzenia poprzez szczepienie.
OSPA WIETRZNA. Choroba ta spowodowana wirusem jest bardzo często bagatelizowana przez rodziców. Co więcej, uważają oni, że dziecko powinno ją przechorować. Nic bardziej błędnego. Znane są przecież tzw. „ospa party” czyli spotkania dzieci chorych ze zdrowymi, aby te ostatnie zachorowały i miały za sobą tę chorobę. Nie zdajemy sobie sprawy, że ospa wietrzna to jedna z najbardziej zakaźnych chorób, mająca także swoje dość ciężkie powikłania z neurologicznymi włącznie (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych). Oczywiście na szczęście większość przypadków przebiega dość łagodnie, ale właśnie szczepionka może uchronić przed powikłaniami.
Za tydzień już ostatnia część „tasiemca” o szczepieniach. Została jeszcze końcówka o szczepionkach dodatkowych i tak bardzo drążona przez rodziców tematyka objawów niepożądanych i ewentualnych powikłań poszczepiennych. Może wątpiący w sens uodparniania powiedzą jednak „tak”?
Dodaj komentarz