Barszcz Sosnowskiego to inwazyjna, parząca roślina, która występuje na terenie całej Polski. Ciekawostką jest, że barszcz Sosnowskiego został sprowadzony do Polski z Kaukazu jako roślina pastewna. Ze względu na zawartość substancji toksycznych zrezygnowano z jego uprawy i obecnie w Polsce roślina ta jest objęta prawnym zakazem uprawy, rozmnażania i sprzedaży. Ponadto coraz częściej podkreśla się podejmowanie działań zmierzających do zmniejszenia populacji tego gatunku w środowisku naturalnym. Gdzie spotkamy barszcz Sosnowskiego? Na łąkach, polach uprawnych, przy drogach, wzdłuż brzegów rzek, jezior, potoków, w ogrodach, parkach oraz lasach. Jak rozpoznać barszcz Sosnowskiego? Charakteryzuje się baldaszkowatymi kwiatostanami koloru białego oraz wielkimi liśćmi. Jedna z największych roślin zielonych, osiąga wysokość do 4 m, łodyga około 10 cm średnicy. Na łodygach i liściach rośliny znajdują się charakterystyczne włoski produkujące toksyczną substancję. Jest często mylony z koprem lub arcydzięglem.
Niebezpieczeństwo dla człowieka
Związki zawarte w soku i wydzielinie włosków gruczołowych barszczu Sosnowskiego pod wpływem działania promieni UVA i UVB wiążą się ze skórą powodując oparzenia II i III stopnia. W ciągu 24 godzin nasilają się objawy w postaci zaczerwienienia skóry i pęcherzy z surowiczym płynem. Stan zapalny utrzymuje się około 3 dni, a miejsca podrażnione zachowują wrażliwość na światło ultrafioletowe nawet przez kilka lat. Oprócz oparzeń związki zawarte w barszczu Sosnowskiego mogą wywoływać: podrażnienia dróg oddechowych, nudności, wymioty, bóle głowy, zapalenie spojówek.
Pierwsza pomoc przy oparzeniu barszczem Sosnowskiego:
Umyj niezwłocznie i dokładnie skórę dużą ilością letniej wody z mydłem. Unikaj słońca przez co najmniej 48 h (promieniowanie ultrafioletowe zwiększa stan zapalny i ryzyko powstania blizn). Jeśli pojawią się objawy oparzeń, koniecznie skonsultuj się z lekarzem !
Oprac. AO
Źródło GIS
Dodaj komentarz